We zijn er!

We hebben sinds twee dagen weer een eigen verbinding met internet! Hoogste tijd om onze weblog weer bij te werken, want na vier weken in Mackay is er alweer veel te vertellen.

Na een goed verlopen, maar uitputtend lange reis kwamen we op 3 augustus aan op het vliefveld van Mackay. Daar stond Nicolette (vrouw van Ed zijn collega) met twee zoontjes Stefan(5) en Etienne (3) al op ons te wachten. Leuk om zo welkom te worden geheten. Ook de shuttle bus van Dolphin Heads Resort stond al klaar met een busje. Gelukkig maar, want met zo'n 150 kg bagage is een auto echt niet genoeg. Toen via de Cheesecake Shop waar de chauffeur twee dozen met kleine cheesecakes moest ophalen doorgereden naar het resort.

Onderweg deden we onze eerste indrukken op.
Het weer is hier in de winter (de zomer in Nederland) werkelijk heerlijk! De temperatuur overdag is rond de 24 graden C en de avonden koel (vestje is genoeg). Ook vrij weinig insecten en dus kun je ook 's avonds heerlijk buiten zijn. En al is het af en toe bewolkt dan nog voelt het heerlijk aan.
Het landschap is hier aan de kust vrij vlak. Het glooit licht met af en toe een heuveltje en in de verte zie je bergen. Overal is suikerrriet te zien; Mackay is dan ook de suikerhoofdstad van Australie. Veel tropische planten die ik uit mijn jeugd in Zuid Amerika herken en ook veel schitterende inheemse planten. Veel palmen die in de vrijwel constant aanwezige bries staan te ruisen. We zijn echt in de tropen aangekomen.

Vanuit ons appartement hadden we een werkelijk schitterend uitzicht over zee en een grote tuin voor de deur zodat de kinderen lekker konden spelen. Verder was het appartement zelf niet echt geweldig. Het was verouderd en nogal een rooklucht.
De kinderen vonden het echter geweldig en het is verrassend hoe snel ze over de inspanning van de reis heen kwamen. Ze hebben het echt geweldig gedaan!

In de twee weken die volgden heeft Henk, onze fantastische oppas en kindervriend, de kids een heerlijke tijd bezorgd. 's Ochtends vroeg op expeditie naar het strand; spelen met zand en zee, schelpen zoeken en zelfs een riviertje moetn oversteken omdat ze vergeten waren dat het water wel een stuk hoger komt te staan als het vloed wordt; heerlijk...

Ed en ik hebben ons suf gereden om allerlei formaliteiten te regelen en ontzettend veel inkopen te doen. HEt verhuisbedrijf dacht dat we onze spullen met 6 tot 7 weken wel zouden hebben, ja ... na 7 weken kwam de container aan in Brisbane. Daarmee was hij echter nog lang niet in Mackay want dan duurt het nog 2 tot 3 weken voordat de qarantiaine en de douane de boel vrijgeven. Daarover later meer.

Het huis dat we hebben gehuurd konden we al snel bekijken. Het is ruim, het zwembad is echt heel leuk maar het verkeersgeluid en de vliegtuigen die echt laag overvliegen zijn ronduit vreselijk. Toch zijn we hier ingetrokken en hebben alles gekocht dat we nodig hebben voor de eerste drie weken. We begonnen met een hele grote houten tuintafel met 10 stoelen. Prachtig! En daaraan zitten we nog steeds. Ook zaken als wasmachine, droger, grasmaaier, bedden voor de kinderen, servies, bestek keukenspullen etc...etc... Ten slotte waren er de auto's ... We hebben een wagenpark dat is aangepast aan de Australische leeftijl, maar waarin we ons in Nederland niet zouden durven vertonen; goed hier komt ie dan: een Toyota Prado (V6 motor en 4,3 l motor) en voor mij een Hyundai Tucson (ook al een V6 motor met een inhoud van 2,7l) en een 'bull bar'voorop. Rijdt heel stoer en je valt er beslist niet in op!
We hebben nu ook een Australisch rijbewijs naast het Nederlandse en rijden aan de linker kant van de weg. Dat was even wennen, maar inmiddels gaat dat heel goed. Het verkeer is hier veel relaxter dan in Nederland en dat is werkelijk heel plezierig. Alleen die eenzame fietsers langs doorgaande wegen vind ik echt onverantwoord. Je moet ergens een doodswens hebben om je daaraan te wagen. We vragen ons dan ook af of we onze Nederlandse fietsen wel hadden moeten meenemen. Nou ja, wie weet vinden we een leuke buurt waar we ons wel aan het fietsen wagen.


Naast alle regeldingen ook meteen hele leuke belevenissen:
In Dolphin Heads kregen we bijna elke avond bezoek van een opossum of 'possum' zoals ze hier zeggen. Heel tam en de kinderen konden hem echt op 50cm afstand bekijken!

De dag na onze aankomst meteen de eerste BBQ bij Andre en Nicolette (collega van Ed en zijn vrouw en kids). Wat een schitterende plek hebben ze gevonden. We konden dus naast de hartverwarmende gastvrijheid ook genieten van een prachtig uitzicht over zee, want hun tuin grenst aan het strand. Wat hebben de kinderen gespeeld en genoten.
Later hebben we gemerkt dat dat het meest exclusieve stukje van Mackay is dus zijn we ook meteen verpest geraakt, want nu willen we ook zo'n plek en die zijn echt met een lampje te zoeken.

In de tuin van ons huurhuis hebben prachtige groene boomkikkertjes (niet giftg overigens) zoals Julia ontdekte toen er plotseling iets groens door het water schoot! Ze schrok zich helemaal wezenloos en heeft een aantal dagen niet gezwommen.

We hebben al twee keer een 'bush turkey' gezien. Een soort kalkoen die hier in het wild voorkomt.

En de hele dag zie en hoor je de meest prachtige vogels. Parkieten en papegaaien vallen op door hun schelle geluid en de meest schitterende kleuren. Zilverreigers, een soort Ibis met een zware kop en een wit lijf en de lijst gaat maar door en door.

Een keer midden op de weg een enorme python. Ik dacht dat hij wel dood zou zijn, maar op de terugweg was hij toch verdwenen... Waarschijnlijk een carpet python; niet giftig maar wat mij betreft vooral ook niet leuk!

We blijven leren en ontdekken.