Visa zijn binnen

Het heeft even geduurd maar de visa zijn binnen.
Eerst voor Sandra, Julia en Lucas en mij, een dag later voor Sophie (die mag dan ook een dag langer in Australie blijven).

We zijn al een hele tijd bezig met het uitzoeken van onze spullen, maar nu de verhuizing nadert komt dat allemaal in een stroomversnelling. De hele week is Sandra al bezig met het uitzoeken en vooral weggooien van spullen. We willen echt niet meer dan 1 zeecontainer van 20 ft. meenemen. Klinkt veel, maar als daar ook de fietsen bij moeten is het opeens al een stuk minder. Tegelijkertijd is dat grote opruimen een heel bevrijdend proces. Alle troep van jaren van je af schudden, administratie uitdunnen tot wat je echt nodig hebt. Ook voor de kinderen een proces van het uitdunnen van speelgoed en andere frutsels. Julia mocht een hele doos vullen met spullen die haar dierbaar zijn en het werd maar een halve. "De rest kan je wel weg doen mamma." Heel moedig hoe kinderen veranderingen ondergaan; hoewel het misschien ook wel een beetje ligt aan het feit dat we ze betrekken bij alle gebeurtenissen en aangeven dat we alles echt samen gaan doen. Een avontuur met ons allen samen.
Ook doen we heel veel dingen voor het laatst: het afscheid nemen is begonnen. Dat gaat soms met een lach en een laatste uitzwaaien en soms is het in tranen; en ook die mogen er zijn.

Maandag komen de verhuizers inpakken en dinsdag staat dan de zeecontainer waar alles in moet voor de deur. Van hieruit gaat de container dan rechtstreeks naar Rotterdam en hopelijk vertrekt het hele spul dan snel richting Brisbane.

Vanaf woensdag kunnen we dan weer aan andere dingen denken en gaan we weer verder met het voorbereiden van ons eigen echte vertrek op 1 augustus en niet te vergeten het plannen van het vervoer van Dani (de hond) en ook de afronding van het schooljaar van Julia en Lucas moet met de nodige aandacht gebeuren.

Tot snel.

Ed en Sandra