Sinterklaas in Mackay

Het heeft even geduurd, maar nu los ik mijn belofte om te schrijven over kwallen, Sinterklaas en al het andere dat hier zoal gebeurt eindelijk in.

We hebben het druk gehad. Het eind van het schooljaar is in zicht, want vanaf vrijdag 7 dec. hebben de kinderen 7 weken vrij. Ik zei vandaag tegen Julia dat het de enige keer in haar leven zal zijn dat ze twee keer in een jaar zomervakantie krijgt. Ze hebben het verdiend: zowel Julia als Lucas hebben zich enorm ingezet om al het nieuws dat op hun pad is gekomen te leren. Ze oogsten alom bewondering door hun open en blije houding en natuurlijk ook door de snelheid waarmee ze Engels leren. Geweldig!

We hebben we ernstig ons best gedaan om Sinterklaas tot een echte feestelijke gebeurtenis te maken. Wel lastig, want het wordt hier nu behoorlijk warm. Elke dag is de temperatuur zo'n 30 graden en steeds vaker beleven we ook dagen van boven de 30 graden. Wat betreft het weer is dit de minst aantrekkelijke tijd van het jaar. Vooral nadat het heeft geregend is het warm vochtig en drukkend; "sticky" of "muggy". Toch is het licht schitterend en de zon die je bijna elke ochtend begroet is een zaligheid vergeleken bij de donkere dagen in NL.

Maar goed, terug naar Sinterklaas. Hoe raak je in de stemming zonder alle versieringen in de winkels, de intocht van Sinterklaas, Pieten die strooigoed uitdelen en de voorpret delen met vrienden. Ook ons traditionele Sinterklaasfeestje bij de familie Koenders konden we helaas niet naar ons toe halen. Maar, we hebben ons best gedaan. De CD's met Sinterklaasliedjes schalden door de auto terwijl ik de kinderen naar school bracht. We zongen uit volle borst mee en ondertussen deden Julia en ik ons best de spanning voor Lucas en Sophie zo echt mogelijk te maken. Vooral voor Lucas was het echt een spannende tijd en dat was goed te merken. Vroeg wakker en elke keer kijken of er niet toch een pakje was bezorgd. Hij heeft de dagen op een eigen gemaakte kalender afgestreept en kon haast niet wachten tot het zo ver was. Ook het schoenzetten is gewoon doorgegaan en ook in Australie zijn via internet chocoladeletters te krijgen (Geen Verkade, maar dat is ruimschoots goedgemaakt door Arianne en Tom. Nogmaals bedankt voor jullie geweldige Sinterklaas pakket. We weten daardoor nu ook dat afgesloten verpakkingen wel door de Quarantine Inspection worden bekeken maar vervolgens wordt de doos weer gesloten en verder gestuurd naar de plaats van bestemming.).

En ja hoor, gisteren was het dan eindelijk 5 december. Na enige twijfel in het begin wisten we dat Sinterklaas ook in Australie langs zou komen. Hij had toch ook de nodige schoen-cadeautjes bezorgd? We hadden ook nog drie andere Nederlandse gezinnen uitgenodigd en uiteindelijk waren we met 8 volwassenen en 9 kinderen bij elkaar. Het was natuurlijk chaos, maar wel leuke chaos. Mensen die elkaar leerden kennen, kinderen overal, ongelofelijke troep overal, lekker eten in overvloed; inclusief banketstaaf, strooigoed, boterkoek en noem maar op. En ja hoor, daar ging de bel en er stonden inderdaad een paar pakjes voor alle kinderen. De snippers vlogen in het rond en toen hebben we de TV aangezet zodat de ouders ook even konden praten. Poeh! Wat een rust! Toen iedereen weer weg was ging de bel een tweede keer en toen waren er een heleboel pakjes! Jaaaaa... en toen werden alle wensen ingelost. Om 22.15 konden de kinderen eindelijk gaan slapen.

6 december: het is een zinderende klamme dag en voor het eerst hebben we de hele dag de airco aan. Zelfs voor Dani is het buiten moeizaam. Hij ligt de hele dag te hijgen. En toch, ondanks de warmte van deze tijd van het jaar is het prachtig en zeer groeizaam weer. Alle planten en bomen schieten de lucht in en allerlei bomen bloeien schitterend. Verschillende inheemse soorten in geel en rose bloemen getooid staan er prachtig bij, maar onze absolute favoriet van het moment is de Flamboyant, die hier Royal Ponciniana wordt genoemd. Een schitterende boom die hier oorspronkelijk niet vandaan komt, maar die het hier zeer naar zijn zin heeft. Deze bomen hebben een hele breed uitgaande horizontale groei en bloeien met prachtige rode bloemen; de perfecte schaduwboom en je ziet ze echt overal op de heuvels en in de vlakten.

Afgelopen week is het eerste incident met een kwal in de krant verschenen. Een Iraquanji heeft een jonge man die in een volledig stingersuit aan het snorkelen was bij de Whitsunday Islands in de nek geraakt. Hij kwam ernstig in de problemen en is per helicopter naar het Base Hospital in Mackay gevlogen. Hij bleek een vriend van de zoon van kennissen uit de buurt te zijn en dan hoor je wat meer achtergrond van het verhaal. Het komt er op neer dat je gewoon HEEEEL goed moet uitkijken met wat je doet en zelfs dan is het nog niet altijd zeker dat er niets kan gebeuren.

Een aantal dagen geleden zaten we 's-avonds gezellig buiten te eten toen we verschillende vleermuizen over zagen komen. Julia: "Dit is de eerste keer dat ik vleermuizen in het wild zie". Binnenkort zijn hier de mango's rijp en de vleermuizen vinden dat een lekkernij. Elke avond gaan ze op pad om een maaltje te verzamelen. Toen we er meer dan twintig geteld hadden zijn we gestopt met tellen. Australie is een boeiend land.

Morgen (vrijdag) nog een halve dag naar school en dan is het echt vakantie. Heerlijk! Want we hebben heel wat eindejaarsaktiviteiten moeten voorbereiden, spullen meegeven, meedoen, aanwezig zijn. Ook als ouders hadden we heel wat huiswerk af te handelen. In de vakantie moeten we ons dan weer gaan concentreren op de kerst, want daar ontkomen we hier echt niet aan.

Zaterdag ochtend gaan we naar de markt (die vindt plaats tussen 6.30 en 9.00 uur) om een aantal planten voor onze tuin te kopen. Naast de strelizia's en bananenboom gaan we nu werken aan een groene afscheiding om de houten schutting af te dekken. Zaterdag kopen we op de markt (hopelijk) Heliconia's en gember planten. Heliconia's hebben blad dat lijkt op dat van de bananenboom maar dan fijner en op een hele hoge steel. De bloemen zijn van zo'n schitterende exotische schoonheid dat we ons er enorm op verheugen ze in de tuin te hebben. Bijkomend voordeel is dat ze snel groeien.

Volgend bericht hopelijk weer met foto's!

Veel liefs van ons allemaal,
Sandra, Ed, Julia, Lucas en Sophie